คุ้ยเขี่ย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คุ้ย-เขี่ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kúi-kìia |
ราชบัณฑิตยสภา | khui-khia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuj˦˥.kʰia̯˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
คุ้ยเขี่ย (คำอาการนาม การคุ้ยเขี่ย)