ตะหลิว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาแต้จิ๋ว 鼎溜／鼎溜 (dian2 liu6)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตะ-หฺลิว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-lǐu |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-lio | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.liw˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ตะหลิว (คำลักษณนาม อัน)