แซะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | แซะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɛ́ |
| ราชบัณฑิตยสภา | sae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɛʔ˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]แซะ (คำอาการนาม การแซะ)
- เอาเครื่องมือแบน ๆ เช่นตะหลิวหรือเสียมแทงเบา ๆ โดยรอบแล้วช้อนขึ้นให้หลุดล่อนจากที่เดิม
- (ภาษาปาก, สแลง, ล้าสมัย) โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัด
- ต้องคอยแซะให้ทำงานอยู่เรื่อย
- (ภาษาปาก, สแลง) พูดหรือเขียนกระทบกระเทียบ
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]แซะ