เบา

ดูเพิ่ม: เบ้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀbawᴬ³, จากไทดั้งเดิม *C̥.bawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ลาว ເບົາ (เบ็า), ไทลื้อ ᦢᧁ (เบา), เขิน ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ไทใหญ่ မဝ် (มว) หรือ ဝဝ် (วว), ไทใต้คง ᥛᥝ (เมา), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์), จ้วง mbaeu, จ้วงแบบหนง mbaeu, แสก เว๋า

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เบา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bao
	ราชบัณฑิตยสภา	bao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baw˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

เบา (คำอาการนาม ความเบา)

1. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก
2. ย่อมเยา

   เบาราคา

3. ค่อย, ค่อย ๆ

   เสียงเบา

   เดินเบา ๆ

4. ทุเลา

   ไข้เบาลง

5. ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง

   เบารถ

   เบาฝีจักร

6. ที่ให้ผลเร็ว

   ข้าวเบา

7. (การคอมพิวเตอร์) ที่ใช้พื้นที่เก็บข้อมูลน้อย

คำนาม

เบา

1. (ล้าสมัย) เยี่ยว

คำกริยา

เบา (คำอาการนาม การเบา)

1. (ล้าสมัย) ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว