ภาษิต
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต भाषित (ภาษิต, “ที่พูดไว้”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พา-สิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | paa-sìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-sit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaː˧.sit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ภาษิต