ร้าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ฮ้าง หรือ ฮ่าง, ลาว ຮ້າງ (ฮ้าง), คำเมือง ᩁ᩶ᩣ᩠ᨦ (ร้าง), เขิน ᩁ᩶ᩣ᩠ᨦ (ร้าง), ไทลื้อ ᦣᦱᧂᧉ (ฮ้าง), ไทดำ ꪭ꫁ꪱꪉ (ฮ้าง), ไทใหญ่ ႁၢင်ႉ (ห๎าง), อาหม 𑜑𑜂𑜫 (หง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ร้าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ráang |
| ราชบัณฑิตยสภา | rang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ร้าง (คำอาการนาม การร้าง)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ร้าง (คำอาการนาม ความร้าง)