ลูกผู้น้อง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ลูก + ผู้ + น้อง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [luːk̚˥˩.pʰuː˥˩.nɔ̃ːŋ˦˥]
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ลูก-พู่-น้อง

คำนาม

ลูกผู้น้อง

1. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา