ส่วนประกอบ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ส่วน + ประกอบ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ element, component, appurtenant
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ส่วน-ปฺระ-กอบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sùuan-bprà-gɔ̀ɔp |
| ราชบัณฑิตยสภา | suan-pra-kop | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sua̯n˨˩.pra˨˩.kɔːp̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ส่วนประกอบ
- สิ่งต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบเป็นสิ่งใหญ่
- ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นเครื่องประกอบทำให้เกิดเป็นรูปขึ้นใหม่โดยเฉพาะ