ข้ามไปเนื้อหา

เข่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เขน, เขิน, และ เข็น

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂັ່ນ (เขั่น), ภาษาไทใหญ่ ၶဵၼ်ႇ (เข่น)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เข็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkèn
ราชบัณฑิตยสภาkhen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰen˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

เข่น (คำอาการนาม การเข่น)

  1. (สกรรม) ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น
    เข่นมีด