เข่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เขน, เขิน, และ เข็น

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂັ່ນ (เขั่น), ภาษาไทใหญ่ ၶဵၼ်ႇ (เข่น)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เข็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkèn
ราชบัณฑิตยสภาkhen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰen˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เข่น (คำอาการนาม การเข่น)

  1. (สกรรม) ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น
    เข่นมีด