เสด็จ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาเขมร ស្ដេច (สฺเฎจ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-เด็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-dèt
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-det
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.det̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		สะเด็ด

คำนาม

เสด็จ

1. คำเรียกเจ้านายชั้นพระองค์เจ้าที่เป็นพระราชโอรสพระราชธิดา

คำกริยา

เสด็จ (คำอาการนาม การเสด็จ)

1. (ราชาศัพท์) ไป

   เสด็จประพาส

2. (ราชาศัพท์, เลิกใช้) อยู่

   เสด็จประทับ