ປີ້ນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *pliːnꟲ; ร่วมเชื้อสายกับ ไทย ปลิ้น, อีสาน ปลิ้น หรือ ปิ้น, คำเมือง ᨸᩖᩥ᩶ᩁ (ปลิ้ร), เขิน ᨸᩥ᩠᩶ᨶ (ปิ้น), ไทลื้อ ᦔᦲᧃᧉ (ปี้น), ไทดำ ꪜꪲ꫁ꪙ (ปิ้น), ไทใหญ่ ပိၼ်ႈ (ปิ้น), ไทใต้คง ᥙᥤᥢᥲ (ปี้น), อาหม 𑜆𑜢𑜃𑜫 (ปิน์, “กลับคืน”)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [piːn˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [piːn˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ປີ້ນ
- สัมผัส: -iːn