ဝႃႈ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ဝႃး, ဝႃႇ, และ ဝႃႉ

ภาษาคำตี้[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ဝ︀ႃႈ (transliteration needed)

  1. (อกรรม) ว่า

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC hwaejH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ว่า, ภาษาลาว ວ່າ (ว่า), ภาษาคำเมือง ᩅ᩵ᩤ (ว่า), ภาษาเขิน ᩅ᩵ᩤ (ว่า), ภาษาไทลื้อ ᦞᦱᧈ (ว่า), ภาษาไทดำ ꪫ꪿ꪱ (ว่า), ภาษาจ้วง vah

คำกริยา[แก้ไข]

ဝႃႈ (ว้า) (คำอาการนาม လွင်ႈဝႃႈ)

  1. (อกรรม) ว่า (พูด, บอก, เล่า)
  2. (สกรรม) ว่า (ตักเตือน, ดุด่าว่ากล่าว)

คำสันธาน[แก้ไข]

ဝႃႈ (ว้า)

  1. ว่า

คำอนุภาค[แก้ไข]

ဝႃႈ (ว้า)

  1. คำประกอบท้ายประโยคเพื่อแสดงการเน้น; จริง ๆ, จริงเลย, จังเลย

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บ้า, ภาษาคำเมือง ᨷ᩶ᩤ (บ้า), ภาษาเขิน ᨷ᩶ᩤ (บ้า), ภาษาลาว ບ້າ (บ้า), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧉ (บ้า), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥲ (ม้า, โกรธ), ภาษาอาหม 𑜈𑜡 (บา)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ဝႃႈ (ว้า) (คำอาการนาม တၢင်းဝႃႈ)

  1. (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မႃႈ (ม้า, บ้า)