ᥑᥣᥢᥳ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใต้คง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากภาษาจีนเก่า (OC *raːnʔ)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย คร้าน, ภาษาลาว ຄ້ານ (ค้าน), ภาษาอีสาน คร้าน, ภาษาคำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (คร้าน), ภาษาเขิน ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้าน), ภาษาไทลื้อ ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน), ภาษาไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ภาษาไทดำ ꪋ꫁ꪱꪙ (จ้̱าน)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน) (อักขรวิธี 1963 ᥑᥣᥢ̇)

  1. ขี้เกียจ, เกียจคร้าน

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.