คร้าน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากภาษาจีนเก่า 懶 (OC *raːnʔ)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (คร้าน), ภาษาเขิน ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้าน), ภาษาลาว ຄ້ານ (ค้าน), ภาษาไทลื้อ ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน), ภาษาไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kyanx/canx, ภาษาจ้วง gyanx

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์คฺร้าน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน		ไพบูลย์พับบลิชชิงkráan
ราชบัณฑิตยสภาkhran
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰraːn˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

คร้าน (คำอาการนาม ความคร้าน)

  1. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ

คำประสม[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. ↑ Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.
เข้าถึงจาก "https://th.wiktionary.org/w/index.php?title=คร้าน&oldid=1645365"