ข้ามไปเนื้อหา

ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเขิน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากจีนเก่า (OC *raːnʔ)[1]; ร่วมเชื้อสายกับไทย คร้าน, ลาว ຄ້ານ (ค้าน), อีสาน คร้าน, คำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (ค‍ร้า‍น), ไทลื้อ ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน), ไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ไทดำ ꪋ꫁ꪱꪙ (จฺ้าน), ไทใต้คง ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้า‍น) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ)

  1. ขี้เกียจ, เกียจคร้าน

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.

ภาษาไทลื้อ

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้า‍น) (คำอาการนาม ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ)

  1. รูปแบบอื่นของ ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน)