ขี้เกียจ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		คี่-เกียด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi-gìiat
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	khi-kiat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰiː˥˩.kia̯t̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ขี้เกียจ (คำอาการนาม การขี้เกียจ)

ขี้เกียจ (คำอาการนาม ความขี้เกียจ)

ไม่ขยัน, ไม่สู้งาน

เขิน: ᨡᩦ᩶ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶᨡᩦ᩶ᩉ᩠ᩃᩮᩨᨾ (ขี้ฅ้า‍นขี้เห‍ลืม), ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้า‍น)
คำเมือง: ᨡᩦ᩶ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (nod) (ขี้ค‍ร้า‍น)
ดัตช์: lui (nl) (ลาอือ)
ไทลื้อ: ᦃᦲᧉᦆᦱᧃᧉ (ฃี้ฅ้าน), ᦃᦲᧉᦆᦱᧃᧉᦊᦱᧃᧉᦂᦱᧃ (ฃี้ฅ้านห‍ย้านกาน)
ไทใหญ่: ၶၢၼ်ႉ (shn) (ข๎าน), ၶၢၼ်ႉဢိူၼ် (shn) (ข๎านเอิน)
ฟรีเชียตะวันตก: loai (fy), lui (fy)
ลาว: ຂີ້ຄ້ານ (lo) (ขี้ค้าน)
เวียดนาม: lười (vi) (เหลื่อย), biếng (vi) (เบี๊ยง)
สเปน: perezoso (es) ช. (เปเรโซฺโซ) / perezosa (es) ญ. (เปเรโซฺซา)
อังกฤษ: lazy (en) (เลซี)
ฮินดี: सुस्त (hi) (สุสฺต), जड़ (hi) (ชฑ̱), आलसी (hi) (อาลสี), शिथिल (hi) (ศิถิล), कामचोर (hi) (กามโจร), मन्द (hi) (มนฺท)