ᦆᦱᧃᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากภาษาจีนเก่า 懶 (OC *raːnʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย คร้าน, ภาษาลาว ຄ້ານ (ค้าน), ภาษาอีสาน คร้าน, ภาษาคำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (คร้าน), ภาษาเขิน ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้าน), ภาษาไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ภาษาไทดำ ꪋ꫁ꪱꪙ (จ้̱าน), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xaːn˩/

คำคุณศัพท์

ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน) (อักษรไทธรรม ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦆᦱᧃᧉ)

1. เกียจคร้าน

   ᦅᦳᧃ ᦙᧅ ᦊᦴᧈ ᦡᦻ ᦔᦲᧃ ᦅᦳᧃ ᦆᦱᧃᧉ

   คุน มัก หฺยู่ ดาย ปีน คุน ฅ้าน

   คนชอบอยู่เฉย เป็นคนเกียจคร้าน