ᨲᩥ᩠᩵ᨦ

ภาษาเขิน

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tiŋ˨˨/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕິ່ງ (ติ่ง), ภาษาคำเมือง ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง), ภาษาไทลื้อ ᦎᦲᧂᧈ (ตี่ง), ภาษาไทใหญ่ တိင်ႇ (ติ่ง), ภาษาไทดำ ꪔꪲ꪿ꪉ (ติ่ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥤᥒᥱ (ตี่ง), ภาษาคำตี้ တိင်, ภาษาอาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์); อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ติ่ง

คำนาม

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง)

1. เครื่องดนตรีประเภทดีดชนิดหนึ่ง

รากศัพท์ 2

อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทลื้อ ᦎᦲᧂᧈ (ตี่ง, “ตอกตะปู, ยิงด้วยเครื่องเย็บกระดาษ”)

คำกริยา

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨲᩥ᩠᩵ᨦ)

1. (อกรรม) เย็บเข้ากัน, มัดห้อยด้วยกัน

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษรและถอดเสียง) ติ่ง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tiŋ˨˩/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕິ່ງ (ติ่ง), ภาษาเขิน ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง), ภาษาไทลื้อ ᦎᦲᧂᧈ (ตี่ง), ภาษาไทใหญ่ တိင်ႇ (ติ่ง), ภาษาไทดำ ꪔꪲ꪿ꪉ (ติ่ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥤᥒᥱ (ตี่ง), ภาษาคำตี้ တိင်, ภาษาอาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์); อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ติ่ง

คำนาม

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง)

1. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง
2. พิณ

คำพ้องความ

พิณ

• ᨻᩥ᩠ᨱ (พิณ)
• ᩅᩦᨱᩣ (วีณา)

 

ดูเพิ่ม

• ᨪᩧ᩠ᨦ (ซึง)

 

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ติ่ง, ภาษาลาว ຕິ່ງ (ติ่ง)

คำนาม

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง)

1. ติ่ง

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tiŋ˧˥/

คำนาม

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง) (อักษรไทธรรม ᨲᩥ᩠᩵ᨦ, คำลักษณนาม ᩋᩢ᩠ᨶ)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᦎᦲᧂᧈ (ตี่ง)

คำกริยา

ᨲᩥ᩠᩵ᨦ (ติ่ง) (อักษรไทธรรม ᨲᩥ᩠᩵ᨦ, คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨲᩥ᩠᩵ᨦ)

1. (อกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᦎᦲᧂᧈ (ตี่ง)