bantai

ภาษามาเลเซีย

คำนาม

bantai (อักษรยาวี بنتاي, พหูพจน์ bantai-bantai, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ bantaiku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง bantaimu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม bantainya)

เนื้อ สัตว์, สัตว์ที่ถูก เชือด

คำกริยา

bantai (อักษรยาวี بنتاي, สกรรม)

เชือด, ตัด คอ (สัตว์)
ตี หรือ ฟาด อย่าง แรง

ภาษาอาเจะฮ์

รากศัพท์

สืบทอดจากจามิกดั้งเดิม *bantal, จากมาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *bandal; ร่วมเชื้อสายกับมาเลเซีย bantal

คำนาม

bantai

หมอน