bantai

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามาเลเซีย[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

bantai (อักษรยาวี بنتاي‎, พหูพจน์ bantai-bantai, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ bantaiku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง bantaimu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม bantainya)

  1. เนื้อสัตว์, สัตว์ที่ถูกเชือด

คำกริยา[แก้ไข]

bantai (อักษรยาวี بنتاي‎, สกรรม)

  1. เชือด, ตัดคอ (สัตว์)
  2. ตีหรือฟาดอย่างแรง

ภาษาอาเจะฮ์[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาจามิกดั้งเดิม *bantal, จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *bandal; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย bantal

คำนาม[แก้ไข]

bantai

  1. หมอน