character

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาอังกฤษกลาง caracter, จากภาษาฝรั่งเศสเก่า caractere, จากภาษาละติน character, จากภาษากรีกโบราณ χαρακτήρ (kharaktḗr, แบบ, ลักษณะ), จาก χαράσσω (kharássō, ข้าแกะสลัก); ร่วมรากกับ charakter

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

character (พหูพจน์ characters) (แคริคเทอร์)

  1. คนที่มีนิสัยไม่เหมือนใคร
  2. ชื่อเสียงดี
    คำพ้องความ: reputation, name, standing
  3. นิสัย, อุปนิสัย, คุณลักษณะ, สถานภาพ
    คำพ้องความ: personality, nature, disposition
    He wants to correct his character traits.
    เขาอยากแก้ไขอุปนิสัยของเขา
  4. บทบาทในละคร, ตัวแสดง
    คำพ้องความ: persona, person, role
    Who's your favorite character in the story?
    คุณชอบตัวละครไหนในเรื่องนี้มากที่สุด
  5. ใบรับรองงาน
  6. อักษร, อักขระ
    คำพ้องความ: letter, figure, symbol
    They have memorized many Chinese characters.
    พวกเขาท่องจำตัวอักษรจีนได้หลายตัวมาก