character

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

จากอังกฤษกลาง caracter, จากฝรั่งเศสเก่า caractere, จากละติน character (คารักเตร์), จากกรีกโบราณ χαρακτήρ (kharaktḗr, “แบบ, ลักษณะ”), จาก χαράσσω (kharássō, “ข้าแกะสลัก”); ร่วมรากกับ charakter

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈkæɹɪktə(ɹ)/

คำนาม

character (พหูพจน์ characters) (แคริคเทอร์)

1. คนที่มีนิสัยไม่เหมือนใคร
2. ชื่อเสียงดี

   คำพ้องความ: reputation, name, standing

3. นิสัย, อุปนิสัย, คุณลักษณะ, สถานภาพ

   คำพ้องความ: personality, nature, disposition

   He wants to correct his character traits.

   เขาอยากแก้ไขอุปนิสัยของเขา

4. บทบาทในละคร, ตัวแสดง

   คำพ้องความ: persona, person, role

   Who's your favorite character in the story?

   คุณชอบตัวละครไหนในเรื่องนี้มากที่สุด

5. ใบรับรองงาน
6. อักษร, อักขระ

   คำพ้องความ: letter, figure, symbol

   They have memorized many Chinese characters.

   พวกเขาท่องจำตัวอักษรจีนได้หลายตัวมาก