กะ
หน้าตา
ดูเพิ่ม: ก่ะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà |
ราชบัณฑิตยสภา | ka | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaʔ˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กะ
- เครื่องหมายบอกทำนองสวด, ทำนองสวด
- กะมหาชาติคำหลวง
- รอบการเข้าเวร, ระยะเวลาที่ผลัดเปลี่ยนกันทำงาน
- กะแรก
- กะที่ 2
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]กะ (คำอาการนาม การกะ)
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำอนุภาค
[แก้ไข]กะ
- ใช้รวมกับคำวิเศษณ์ เช่น เหมือนกะ ราวกะ ถึงกะ
คำบุพบท
[แก้ไข]กะ
- ใช้นำหน้าผู้รับพูดหรือรับบอก
- พี่พูดกะน้อง
- เขากล่าวกะฉัน
- เขาบอกกะท่าน
คำบุพบท
[แก้ไข]กะ
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข](1) กับ
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กะ
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กะ
- ชื่อเงื่อนชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับผูกเรือเพื่อคล้องกับที่ยึดหรือเสายึดเรือ เป็นเงื่อนที่แน่นแต่แก้ออกง่าย
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
ภาษามอญแบบไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม
[แก้ไข]กะ
อ้างอิง
[แก้ไข]- พวน รามัญวงศ์ (2005) พจนานุกรมมอญ-ไทย ฉบับมอญสยาม [Mon-Thai (Siamese) Dictionary], กรุงเทพฯ: มติชน, →ISBN
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม
[แก้ไข]กะ
ภาษาเลอเวือะตะวันออก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม
[แก้ไข]กะ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- คำกริยาภาษาไทย
- คำอนุภาคภาษาไทย
- คำบุพบทภาษาไทย
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่สืบทอดจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่รับมาจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษามอญแบบไทย
- คำนามภาษามอญแบบไทย
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันออก