ข้ามไปเนื้อหา

สิง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ស្យង (สฺยง), ស្យង៑ (สฺยงฺ), សិយង (สิยง), សីយង (สียง), សិង្យ (สิงฺย), សិង (สิง), សីង (สีง), សិង៑ (สิงฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សិង (สิง)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สิง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǐng
ราชบัณฑิตยสภาsing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/siŋ˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงสิงค์
สิงห์

คำกริยา

[แก้ไข]

สิง (คำอาการนาม การสิง)

  1. อยู่, เข้าแทรกอยู่ (ใช้กับสิ่งเหนือธรรมชาติ)
    ผีบริเวณนี้ชอบเข้าสิงคน
  2. (ภาษาปาก, สแลง) อยู่, มาอาศัยอยู่
    เพื่อน ๆ ของลูกมาสิงอยู่ที่บ้านหลายคน
    5 วิธีจัดการผี "แฟนเก่า" ที่แอบสิงอยู่ในเฟซบุ๊กของคุณ
    ความจริงแอบสิงอยู่ในนี้นานแล้วแต่ได้แนะนำตัวสักที
  3. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) อยู่ชิดจนตัวติดกัน
    แทบจะกลืน สิงร่าง "อนันดา - ณัฐ" หวานปานจะกลืน