กระสัน

ดูเพิ่ม: กระสุน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กฺระ-สัน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grà-sǎn
	ราชบัณฑิตยสภา	kra-san
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kra˨˩.san˩˩˦/^{(สัมผัส)}

กระสัน (คำอาการนาม การกระสัน หรือ ความกระสัน)

คะนึง, คิด ผูกพัน อยู่, มี ใจ จดจ่ออยู่
ปู่กระสันถึงไก่ในไพรพฤกษ์
(ลอ)
กระวนกระวาย ใน กาม
เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร
(คาวี)
ผูก ให้แน่น
กระสันเข้าไว้กับหลัก

ผูกพันพระพี่น้องสองกระสันเข้าให้มั่นกับมือ
(ม. คำหลวง กุมาร)
รัด
สายกระสัน
เชื่อมต่อ
มุขกระสัน
(ภาษาปาก) อยาก มาก
กระสันจะเป็นรัฐมนตรี

กระสัน (คำอาการนาม ความกระสัน)