ขนมปัง

ภาษาไทย

ขนมปังชนิดต่าง ๆ

รากศัพท์

ขนม + (ปัง, จากภาษาโปรตุเกส pão)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขะ-หฺนม-ปัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kà-nǒm-bpang
	ราชบัณฑิตยสภา	kha-nom-pang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰa˨˩.nom˩˩˦.paŋ˧/(ส)

คำนาม

ขนมปัง (คำลักษณนาม ก้อน หรือ แผ่น หรือ ชิ้น หรือ อัน)

1. อาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี แป้งข้าวไรย์ แป้งข้าวบาร์เลย์ เป็นต้น ผสมยีสต์ นวดให้เข้ากัน ทิ้งไว้จนขึ้นฟู ใส่พิมพ์แล้วอบให้สุก

คำแปลภาษาอื่น

อาหารอบทำด้วยแป้ง

• เขมร: នំប៉័ង (นํบ͈ัง)
• ดัตช์: brood (nl) ก.
• เดนมาร์ก: brød (da) ก.
• ไทลื้อ: ᦃᧁᧉᦙᦳᧃ (เฃ้ามุน), ᦶᦖᧃᧈᦗᧁᧈ (แหฺม่นเพ่า), ᦃᧁᧉᦓᦳᧄᦔᧂ (เฃ้านุมปัง)
• ไทใหญ่: ၶဝ်ႈမုၼ်း (shn) (ข้วมุ๊น)
• โปรตุเกส: pão (pt) ช.
• ฝรั่งเศส: pain (fr) ช. (แป็ง)
• พม่า: ပေါင်မုန့် (my) (เปาง์มุน์̥)
• เยอรมัน: Brot (de) ก.
• ละติน: pānis (la) ช.

• ลักเซมเบิร์ก: Brout (lb) ก.
• ลาว: ເຂົ້າຈີ່ (lo) (เข็้าจี่), ຂະໜົມປັງ (lo) (ขะหน็มปัง)
• สเปน: pan (es) ช. (ปาน)
• อังกฤษ: bread (en) (เบร็ด)
• อิตาลี: pane (it) ช.
• ไอซ์แลนด์: brauð (is) ก.
• ไอริช: arán (ga) ช.
• ฮังการี: kenyér (hu)
• ฮุนสริก: Brod ก.