ปัง
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปัง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpang |
| ราชบัณฑิตยสภา | pang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paŋ˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ปังสุ์ | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]เลียนเสียงธรรมชาติ
คำอุทาน
[แก้ไข]ปัง
- เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงยิงปืน
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ปัง
- ถูกตรงที่หมาย
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ปัง (คำอาการนาม ความปัง)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากโปรตุเกส pão
คำนาม
[แก้ไข]ปัง
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ปัง (คำอาการนาม ความปัง)
ภาษาชอง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากProto-Pearic *Pa(ː)ŋ; เทียบมาเลเซีย kembang, ชวา kembang
การออกเสียง
[แก้ไข]- (ตราด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paŋ/
คำนาม
[แก้ไข]ปัง
คำพ้องความ
[แก้ไข]ภาษาเลอเวือะตะวันตก
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paŋ/
คำนาม
[แก้ไข]ปัง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่เลียนเสียงธรรมชาติ
- คำหลักภาษาไทย
- คำอุทานภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาโปรตุเกส
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาโปรตุเกส
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาโปรตุเกส
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาชองที่สืบทอดจากภาษาProto-Pearic
- ศัพท์ภาษาชองที่รับมาจากภาษาProto-Pearic
- ศัพท์ภาษาชองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก