จูง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จูง, ภาษาลาว ຈູງ (จูง), ภาษาคำเมือง ᨧᩪᨦ (จูง), ภาษาเขิน ᨧᩩᨦ (จุง), ภาษาไทลื้อ ᦈᦳᧂ (จุง), ภาษาไทดำ ꪊꪴꪉ (จุง), ภาษาไทขาว ꪶꪊꪉ, ภาษาไทใหญ่ ၸုင် (จุง), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥒ (จูง), ภาษาอาหม 𑜋𑜤𑜂𑜫 (ฉุง์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง jung
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | จูง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | juung |
| ราชบัณฑิตยสภา | chung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕuːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]จูง (คำอาการนาม การจูง)
คำนาม
[แก้ไข]จูง