อุ้ม

ดูเพิ่ม: อ.ม., อม, อิม, อิ่ม, อืม, และ อูม

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔuːmꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອຸ້ມ (อุ้ม) หรือ ອູ້ມ (อู้ม), ภาษาไทใหญ่ ဢုမ်ႈ (อุ้ม), ภาษาอาหม 𑜒𑜤𑜪 (อุํ), ภาษาจ้วง umj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อุ้ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ûm
	ราชบัณฑิตยสภา	um
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔum˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

อุ้ม (คำอาการนาม การอุ้ม)

1. โอบยกขึ้น, ยกขึ้นไว้กับตัว

   อุ้มเด็ก

2. หอบไป, พาไป

   เมฆอุ้มฝน

3. (ภาษาปาก) ลักพาตัว
4. (ภาษาปาก) อุปถัมภ์ค้ำชู

คำนาม

อุ้ม

1. (ล้าสมัย) ชื่อวัยของเด็กก่อนวัยจูง เรียกว่า วัยอุ้ม