ตัวเปล่าเล่าเปลือย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ตัว + เปล่า + เล่า + เปลือย
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตัว-ปฺล่าว-เล่า-เปฺลือย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtuua-bplàao-lâo-bplʉai |
| ราชบัณฑิตยสภา | tua-plao-lao-plueai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tua̯˧.plaːw˨˩.law˥˩.plɯa̯j˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ตัวเปล่าเล่าเปลือย
- (สำนวน) ยังไม่มีครอบครัว
- เธอไม่ใช่คนตัวเปล่าเล่าเปลือยนะ
- (สำนวน) ไร้ญาติขาดมิตร
- เขาเป็นคนตัวเปล่าเล่าเปลือย
- (สำนวน) ไม่มีทรัพย์สมบัติ, ไม่มีฐานะ
- เจ้าหนี้จะยึดทรัพย์ แต่ลูกหนี้ตัวเปล่าเล่าเปลือย ไม่มีอะไรให้ยึด