ไร้ญาติขาดมิตร

ภาษาไทย

รากศัพท์

ไร้ +‎ ญาติ +‎ ขาด +‎ มิตร

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไร้-ยาด-ขาด-มิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rái-yâat-kàat-mít
	ราชบัณฑิตยสภา	rai-yat-khat-mit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/raj˦˥.jaːt̚˥˩.kʰaːt̚˨˩.mit̚˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

ไร้ญาติขาดมิตร (คำอาการนาม การไร้ญาติขาดมิตร หรือ ความไร้ญาติขาดมิตร)

1. (สำนวน) ไม่มีญาติพี่น้อง หรือไม่มีเพื่อนฝูงที่สามารถให้ความช่วยเหลือและพึ่งพาได้