ข้ามไปเนื้อหา

ทุจริต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ทุจฺจริต; เทียบเท่า ทุ +‎ จริต

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ทุด-จะ-หฺริด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtút-jà-rìt
ราชบัณฑิตยสภาthut-cha-rit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰut̚˦˥.t͡ɕa˨˩.rit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ทุจริต

  1. (ทั่วไป, ศาสนาพุทธ) ความประพฤติชั่ว, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางกาย เรียกว่า กายทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางวาจา เรียกว่า วจีทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางใจ เรียกว่า มโนทุจริต

คำกริยา

[แก้ไข]

ทุจริต (คำอาการนาม การทุจริต)

  1. โกง
    ทุจริตในการสอบ
  2. คดโกง, ฉ้อโกง
    ทุจริตต่อหน้าที่

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ทุจริต (คำอาการนาม ความทุจริต)

  1. ไม่ซื่อตรง
    คนทุจริต