ทู่ซี้
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 躇 (tu5, “ทน; ลังเล”) + 死 (si2, “ตาย”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ทู่-ซี้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tûu-síi |
ราชบัณฑิตยสภา | thu-si | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰuː˥˩.siː˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ทู่ซี้
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ เหล่าตั๊ง. ลูกหลานคนแต้จิ๋ว. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : นิวเซนจูรี่ พริ้นติ้ง แอนด์ แพคเกจจิ้ง, 2551. หน้า 162. ISBN 9789740408635