ข้ามไปเนื้อหา

บาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บายฺู และ บ่าย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์บาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbaai
ราชบัณฑิตยสภาbai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/baːj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร បាយ (บาย, ข้าว)

คำนาม

[แก้ไข]

บาย

  1. ข้าว
คำประสม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, คู่แข่งที่ถอนตัว)

คำกริยา

[แก้ไข]

บาย

  1. (ภาษาปาก) ถอนตัวจากการแข่งขัน
    การแข่งขันวันนี้ผมบายเพราะป่วย
คำประสม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, ลาก่อน)

คำอุทาน

[แก้ไข]

บาย

  1. (ภาษาเด็ก) คำกล่าวแสดงการลา

คำกริยา

[แก้ไข]

บาย

  1. (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก) บอกลา
  2. (ภาษาปาก) ไม่ยุ่งเกี่ยว, ไม่เกี่ยวข้อง
    ถ้ายุ่งกันอย่างนี้ ฉันท่าจะต้องบาย
    ม.นครพนม ปัญหาลามบานปลาย คณะบุคคลถอดใจขอบาย
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

ภาษาเขมรเหนือ

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร បាយ (บาย)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

บาย

  1. ข้าวสุก

ภาษาญัฮกุร

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาไทย บ่าย

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

บาย

  1. บ่าย

ภาษาปักษ์ใต้

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

บาย (คำอาการนาม ขว่ามบาย)

  1. สบาย