บาย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บาย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | baai |
ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːj˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร បាយ (บาย, “ข้าว”)
คำนาม[แก้ไข]
บาย
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “คู่แข่งที่ถอนตัว”)
คำกริยา[แก้ไข]
บาย
- (ภาษาปาก) ถอนตัวจากการแข่งขัน
- การแข่งขันวันนี้ผมบายเพราะป่วย
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “ลาก่อน”)
คำอุทาน[แก้ไข]
บาย
คำกริยา[แก้ไข]
บาย
- (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก) บอกลา
- (ภาษาปาก) ไม่ยุ่งเกี่ยว, ไม่เกี่ยวข้อง
- ถ้ายุ่งกันอย่างนี้ ฉันท่าจะต้องบาย
- ม.นครพนม ปัญหาลามบานปลาย คณะบุคคลถอดใจขอบาย
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/
คำนาม[แก้ไข]
บาย
ภาษาญัฮกุร[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/, [ɓaːj]
คำนาม[แก้ไข]
บาย
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
บาย (คำอาการนาม ขว่ามบาย)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาเด็ก
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขมรเหนือ
- คำนามภาษาเขมรเหนือ
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่ยืมมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่รับมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำนามภาษาญัฮกุร
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาปักษ์ใต้