บาย
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บาย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | baai |
| ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːj˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร បាយ (บาย, “ข้าว”)
คำนาม
[แก้ไข]บาย
ลูกคำ
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “คู่แข่งที่ถอนตัว”)
คำกริยา
[แก้ไข]บาย
- (ภาษาปาก) ถอนตัวจากการแข่งขัน
- การแข่งขันวันนี้ผมบายเพราะป่วย
ลูกคำ
[แก้ไข]รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bye (บาย, “ลาก่อน”)
คำอุทาน
[แก้ไข]บาย
คำกริยา
[แก้ไข]บาย
- (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก) บอกลา
- (ภาษาปาก) ไม่ยุ่งเกี่ยว, ไม่เกี่ยวข้อง
- ถ้ายุ่งกันอย่างนี้ ฉันท่าจะต้องบาย
- ม.นครพนม ปัญหาลามบานปลาย คณะบุคคลถอดใจขอบาย
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]ภาษาเขมรเหนือ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/
คำนาม
[แก้ไข]บาย
ภาษาญัฮกุร
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /baːj/, [ɓaːj]
คำนาม
[แก้ไข]บาย
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]บาย (คำอาการนาม ขว่ามบาย)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาเด็ก
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขมรเหนือ
- คำนามภาษาเขมรเหนือ
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่ยืมมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่รับมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำนามภาษาญัฮกุร
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาปักษ์ใต้