พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พูด +‎ ไป +‎ สอง +‎ ไพ +‎ เบี้ย +‎ นิ่ง +‎ เสีย +‎ ตำลึง +‎ ทอง

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พูด-ไป-สอง-ไพ-เบี้ย-นิ่ง-เสีย-ตำ-ลึง-ทอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûut-bpai-sɔ̌ɔng-pai-bîia-nîng-sǐia-dtam-lʉng-tɔɔng
ราชบัณฑิตยสภาphut-pai-song-phai-bia-ning-sia-tam-lueng-thong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuːt̚˥˩.paj˧.sɔːŋ˩˩˦.pʰaj˧.bia̯˥˩.niŋ˥˩.sia̯˩˩˦.tam˧.lɯŋ˧.tʰɔːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

  1. (สำนวน) พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า