รวง

ดูเพิ่ม: ร่วง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รวง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ruuang
	ราชบัณฑิตยสภา	ruang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rua̯ŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *rwɯːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ฮวง, ลาว ຮວງ (ฮวง), คำเมือง ᩁ᩠ᩅᨦ (ร‍วง), เขิน ᩁ᩠ᩅᨦ (ร‍วง), ไทลื้อ ᦷᦣᧂ (โฮง), ไทดำ ꪭꪺꪉ (ฮัวง), ไทใหญ่ ႁူင်း (หู๊ง), ไทใต้คง ᥞᥨᥒᥰ (โห๊ง), อาหม 𑜍𑜤𑜂𑜫 (รุง์, “ฟ่อนข้าว”), จ้วงแบบหนง rongz, จ้วงแบบจั่วเจียง ruengz

คำนาม

รวง

1. ช่อ (ใช้แก่ข้าว)

คำลักษณนาม

รวง

1. เรียกช่อของข้าว

   ข้าวรวงหนึ่ง

   ข้าว 2 รวง

รากศัพท์ 2

รูปแบบอื่น

• ลวง

คำนาม

รวง

1. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข 8