สุหร่าย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากเปอร์เซียคลาสสิก صراحی (ซุราฮี, “ขวดขนาดเล็ก”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สุ-หฺร่าย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-ràai |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-rai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.raːj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สุหร่าย
- เครื่องโปรยน้ำ รูปทรงคล้ายภาชนะกรวดน้ำ คอสูง ปากมีจุกปิดและเจาะรูอย่างฝักบัว สำหรับสลัดน้ำให้เป็นฝอย
การใช้[แก้ไข]
ในราชาศัพท์ พระสุหร่าย คือภาชนะเช่นนั้น และ ทรงพระสุหร่าย คือสลัดน้ำให้เป็นฝอย