อุปมา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี อุปมา หรือภาษาสันสกฤต उपमा (อุปมา)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | อุ-ปะ-มา | อุบ-ปะ-มา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ù-bpà-maa | ùp-bpà-maa |
| ราชบัณฑิตยสภา | u-pa-ma | up-pa-ma | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔu˨˩.pa˨˩.maː˧/(สัมผัส) | /ʔup̚˨˩.pa˨˩.maː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]อุปมา
คำกริยา
[แก้ไข]อุปมา (คำอาการนาม การอุปมา)
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
- (อักษรละติน) upamā
- (อักษรพราหมี) 𑀉𑀧𑀫𑀸 (อุปมา)
- (อักษรเทวนาครี) उपमा (อุปมา)
- (อักษรเบงกอล) উপমা (อุปมา)
- (อักษรสิงหล) උපමා (อุปมา)
- (อักษรพม่า) ဥပမာ (อุปมา) หรือ ဢုပမႃ (อุปมา)
- (อักษรไทย) อุปะมา
- (อักษรไทธรรม) ᩏᨷᨾᩣ (อุปมา) หรือ ᩏᨸᨾᩣ (อุปมา)
- (อักษรลาว) ອຸປມາ (อุปมา) หรือ ອຸປະມາ (อุปะมา)
- (อักษรเขมร) ឧបមា (อุปมา)
- (อักษรจักมา)
รากศัพท์
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]อุปมา ญ.
- อุปมา, สิ่งเป็นเครื่องเปรียบเทียบ
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "อุปมา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | อุปมา | อุปมาโย หรือ อุปมา |
| กรรมการก (ทุติยา) | อุปมํ | อุปมาโย หรือ อุปมา |
| กรณการก (ตติยา) | อุปมาย | อุปมาหิ หรือ อุปมาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | อุปมาย | อุปมานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | อุปมาย | อุปมาหิ หรือ อุปมาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | อุปมาย | อุปมานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | อุปมาย หรือ อุปมายํ | อุปมาสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | อุปเม | อุปมาโย หรือ อุปมา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมอุปสรรค อุป
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมปัจจัย กฺวิ
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย