เหงื่อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *r.tɯəᴮ ซึ่ง /h/ กลายเป็น /ʰŋ/; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เหอิ่อ), ลาว ເຫື່ອ (เหื่อ), ไทขาว ꪹꪬꪷ꪿, ไทใหญ่ ႁိူဝ်ႇ (เหิ่ว), ไทใต้คง ᥞᥫᥱ (เห่อ̂), อาหม 𑜍𑜢𑜤𑜈𑜫 (รึว์), จ้วง hwq (หื่อ), จ้วงแบบจั่วเจียง hweq (เหื่อ), จ้วงแบบหนง towq หรือ tuiq; เทียบเขมร ញើស (เญิส)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เหฺงื่อ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ngʉ̀ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | nguea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ŋɯa̯˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เหงื่อ
- ของเหลวที่ร่างกายขับออกทางผิวหนัง
- หยดน้ำที่กลั่นตัวจากไอน้ำจับอยู่ที่ฝาภาชนะซึ่งปิดหรือที่ผิววัสดุซึ่งคลุมอยู่เป็นต้น
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ของเหลวที่ร่างกายขับออกทางผิวหนัง
|
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯa̯
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษามาเลเซีย/t
- แมนจู terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอิตาลี/t+
- th:สารน้ำในร่างกาย