โค่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: โคน

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โค่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkôon
ราชบัณฑิตยสภาkhon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːn˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

โค่น (คำอาการนาม การโค่น)

  1. ล้มหรือทำให้ล้มลง
    ต้นไม้โค่น
    โค่นต้นไม้
  2. ทลายลง
    ยอดปรางค์โค่น
  3. โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป
    โค่นอำนาจ

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

โค่น (คำอาการนาม การโค่น)

  1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩰᩫ᩠᩵ᨶ (โค็่น)