ทลาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ថ្លាយ (ถฺลาย) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ទ្លាយ៑ (ทฺลายฺ), ទ្លៃយ៑ (ทฺไลยฺ), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *laaj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ធ្លាយ (ธฺลาย); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ สลาย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ทะ-ลาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtá-laai
ราชบัณฑิตยสภาtha-lai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰa˦˥.laːj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงทะลาย

คำกริยา[แก้ไข]

ทลาย (คำอาการนาม การทลาย)

  1. อาการที่สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย
    กองทรายทลาย
  2. พังหรือทำให้พัง, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พังทลาย
    กำแพงทลาย
    ทลายกำแพง
  3. โดยปริยายหมายความว่า ล้มเหลวไม่ได้ดังหวัง
    ความฝันพังทลาย
    วิมานทลาย

ดูเพิ่ม[แก้ไข]