โบ

ดูเพิ่ม: โบ้ และ โบ๋

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	boo
	ราชบัณฑิตยสภา	bo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/boː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bow

รูปแบบอื่น

• (คำทับศัพท์) โบว์

คำนาม

โบ

1. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง 2 ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก

รากศัพท์ 2

ตัดมาจาก โบราณ

คำกริยา

โบ

1. (ภาษาปาก, สแลง) ดูโบราณ, ไม่ทันสมัย

   ดูน้องคนนั้นซิ โบจังเลย นุ่งกระโปรงพลี้ตยาวคลุมเข่าเชียว

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 74.

ภาษาทะวืง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *ɓoː

คำนาม

โบ

1. นกฮูก