ใบ้

ดูเพิ่ม: ใบ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɤɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃບ້ (ใบ้), ภาษาไทใหญ่ မႂ်ႈ (ใม้), ภาษาจ้วง mbwj (บื้อ -พูดติดอ่าง) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbwj (บื้อ -พูดติดอ่าง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไบ้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bâi
	ราชบัณฑิตยสภา	bai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/baj˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ใบ้

1. พิการแต่กำเนิด ไม่สามารถพูดเป็นถ้อยคำที่คนทั่ว ๆ ไปเข้าใจ
2. โดยปริยายหมายความว่า นิ่งไม่พูด

   นั่งเป็นใบ้

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : dumb ^(en), mute ^(en)

คำกริยา

ใบ้ (คำอาการนาม การใบ้)

1. แสดงกิริยาท่าทางแทนถ้อยคำ

   ภาษาใบ้

2. แนะด้วยอุบาย

   บอกใบ้

3. บอกเลศนัย

   ใบ้หวย

คำเกี่ยวข้อง

บุ้ยใบ้

ภาษาอีสาน

คำคุณศัพท์

ใบ้ (คำอาการนาม ความใบ้)

1. โง่, เซ่อ