บุรุษ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) บุรุด
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पुरुष (ปุรุษ); เทียบภาษาบาลี ปุริส
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | บุ-หฺรุด | [เสียงสมาส] บุ-หฺรุด-สะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bù-rùt | bù-rùt-sà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | bu-rut | bu-rut-sa- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bu˨˩.rut̚˨˩/(สัมผัส) | /bu˨˩.rut̚˨˩.sa˨˩./ | |
คำนาม
[แก้ไข]บุรุษ
- (สุภาพ) ผู้ชาย, เพศชาย, คู่กับ สตรี
- (ไวยากรณ์) คำบอกผู้พูด เรียกว่า บุรุษที่ 1, คำบอกผู้ที่พูดด้วย เรียกว่า บุรุษที่ 2, คำบอกผู้ที่พูดถึง เรียกว่า บุรุษที่ 3