หม่อน
ดูเพิ่ม: หมอน
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ມອນ (มอน), ไทดำ ꪣꪮꪙ (มอน), ไทลื้อ ᦙᦸᧃ (มอ̂น), ไทใหญ่ မွၼ်း (ม๊อ̂น) , จ้วง monj (หม้อน-ต้นม่อน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | หฺม็่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̀n |
| ราชบัณฑิตยสภา | mon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔn˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หม่อน
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɔn˨˩/
คำนาม
[แก้ไข]- อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨾᩬ᩵ᩁ (หมอ่ร)
- คำพ้องความ: ᩋᩩ᩠᩶ᨿᩉ᩠ᨾᩬ᩵ᩁ (อุ้ยหมอ่ร)