ใคร
ดูเพิ่ม: ใคร่
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบกับไผ; จากภาษาไทดั้งเดิม *pʰaɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩲ (ใผ), ภาษาอีสาน ใผ หรือ ไผ, ภาษาลาว ໃຜ (ใผ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦕ (ไผ), ภาษาไทดำ ꪻꪠ (ใฝ), ภาษาไทใหญ่ ၽႂ် (ใผ), ภาษาไทใต้คง ᥚᥬᥴ (ใผ๋), ภาษาอ่ายตน ၸၞ် (ใผ), ภาษาอาหม 𑜇𑜧 (ผว์) หรือ 𑜇𑜨𑜧 (ผอ̂ว์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไคฺร | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krai |
| ราชบัณฑิตยสภา | khrai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰraj˧/(สัมผัส) | |
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ใคร
- คนไหน, ผู้ใด, ใช้เป็นคำถาม
- ใครมา
- เขาไปกับใคร
- ผู้ใดผู้หนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, (ซึ่งมิได้กำหนดแน่นอนลงไป)
- ฉันไม่อยากพึ่งใคร
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ดูเพิ่ม
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- คำหลอมภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำสรรพนามภาษาไทย
- คำสรรพนามคำถามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ใ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเวียดนาม
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ