ใคร
ดูเพิ่ม: ใคร่
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบกับไผ; จากไทดั้งเดิม *pʰaɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨹᩲ (ใผ), อีสาน ใผ หรือ ไผ, ลาว ໃຜ (ใผ), ไทลื้อ ᦺᦕ (ไผ), ไทดำ ꪻꪠ (ใฝ), ไทใหญ่ ၽႂ် (ใผ), ไทใต้คง ᥚᥬᥴ (ใผ๋), อ่ายตน ၸၞ် (ใผ), อาหม 𑜇𑜧 (ผว์) หรือ 𑜇𑜨𑜧 (ผอ̂ว์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไคฺร | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krai |
| ราชบัณฑิตยสภา | khrai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰraj˧/(สัมผัส) | |
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ใคร
- คนไหน, ผู้ใด, ใช้เป็นคำถาม
- ใครมา
- เขาไปกับใคร
- ผู้ใดผู้หนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, (ซึ่งมิได้กำหนดแน่นอนลงไป)
- ฉันไม่อยากพึ่งใคร