กรอ

ดูเพิ่ม: กรอ., กรอฺ, และ กร้อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺรอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	kro
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/krɔː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

กรอ (คำอาการนาม การกรอ)

1. ม้วนด้ายเข้าหลอดด้วยไนหรือเครื่องจักร, กิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   กรอด้าย

   กรอเทป

2. ควง

   กรเกาะขอกรอธาร เงือดง้าง

   (ลิลิตพยุหยาตรา)

3. แต่งให้เรียบ

   กรอฟัน

   กรอไม้

รากศัพท์ 2

คำกริยา

กรอ (คำอาการนาม การกรอ)

1. แสดงกิริยาเลียบเคียงกันในเชิงชู้สาว มักเป็นอาการที่ผู้ชายหนุ่ม ๆ แต่งตัวแล้วชวนเพื่อนกันเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง, บางทีก็ใช้ว่า กรอผู้หญิง

   นักเลงหนุ่มหนุ่มนั้น เที่ยวกรอ

   (พิธีทวาทศมาส)

คำกริยาวิเศษณ์

กรอ

1. อาการที่ติดพันกันในเชิงชู้สาว

   หนุ่มคนนี้มีผู้หญิงติดกรอทีเดียว

ลูกคำ

• กรอกรุย

 

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากเขมร ក្រ (กฺร, “ยาก, ลำบาก”)

คำคุณศัพท์

กรอ

1. ยากจน, เข็ญใจ, ฝืดเคือง, ในคำว่า เบียดกรอ