หลอด

ดูเพิ่ม: หล้อด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺลอด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɔ̀ɔt
	ราชบัณฑิตยสภา	lot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɔːt̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ลอร์ด

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɔːtᴰᴸ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlwuːtᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩖᩬᨯ (หลอด), ภาษาเขิน ᩉᩖᩬᨯ (หลอด), ภาษาลาว ຫຼອດ (หลอด), ภาษาไทลื้อ ᦜᦸᧆᧈ (หฺล่อ̂ด), ภาษาไทขาว ꪨꪮꪒ, ภาษาไทใหญ่ လွတ်ႇ (ล่อ̂ต), ภาษาจ้วง lwt

คำนาม

หลอด (คำลักษณนาม อัน หรือ หลอด)

1. ของกลมยาวขนาดเล็กที่มีรูตลอด

   หลอดกาแฟ

   หลอดแก้ว

2. โดยปริยายเรียกสิ่งของบางอย่างที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   หลอดตะเกียง

   หลอดไฟฟ้า

   หลอดวิทยุ

   หลอดนีออน

   หลอดทดลอง

3. เรียกแกนที่มีช่วงกลางคอดคล้ายลูกล้อสำหรับพันด้ายว่า หลอดด้าย
4. เรียกด้ายที่พันหลอดเช่นนั้นว่า ด้ายหลอด

คำลักษณนาม

หลอด

1. เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น

   ยาฉีด 3 หลอด

รากศัพท์ 2

จากลักษณะของเปลือกที่คล้ายหลอด

คำนาม

หลอด

1. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Solen วงศ์ Solenidae เปลือกประกบกันเป็นรูปทรงกระบอกเปิดหัวเปิดท้าย หัวเปิดมีท่อสำหรับทางน้ำเข้าออก ท้ายเปิดสำหรับยื่นตีนขุดดินโคลนฝังตัว เช่น ชนิด S. strictus ซึ่งพบมากที่ดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม