กวัด
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gvaet (กวัด, “กระดิก, สะบัด”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gvaet (กวัด, “กระดิก, สะบัด”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กฺวัด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gwàt |
ราชบัณฑิตยสภา | kwat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kwat̚˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]กวัด (คำอาการนาม การกวัด)
- จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคำ แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว
ภาษาเขมรเหนือ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบภาษาเขมร ក្រវាត់ (กฺรวาต̍)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kᵊwat/
คำกริยา
[แก้ไข]กวัด