คืนคำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

คืน +‎ คำ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คืน-คำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉʉn-kam
	ราชบัณฑิตยสภา	khuen-kham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɯːn˧.kʰam˧/

คำกริยา

คืนคำ (คำอาการนาม การคืนคำ)

1. ไม่ทำตามคำพูดที่ได้สัญญาไว้, พูดว่าจะให้แล้วไม่ให้

   สัญญาว่าจะให้เงินแล้วคืนคำไม่ยอมให้

   เป็นกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 35.