ดุษิต
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต तुषित (ตุษิต); เทียบบาลี ตุสิต
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ดุ-สิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dù-sìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | du-sit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /du˨˩.sit̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ดุสิต | |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ดุษิต