นิพนธ์
(เปลี่ยนทางจาก ทรงพระราชนิพนธ์)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต निबन्ध (นิพนฺธ) หรือภาษาบาลี นิพนฺธ (“ความผูกพัน, การยึดมั่น, ความต่อเนื่อง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | นิ-พน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ní-pon |
ราชบัณฑิตยสภา | ni-phon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ni˦˥.pʰon˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
นิพนธ์
- (ทั่วไป, ราชาศัพท์, ภาษาหนังสือ) เรื่องที่แต่งขึ้น
- เรื่องที่เรียบเรียงขึ้นเพื่อให้สามารถจบการศึกษาระดับปริญญา มีชื่อเรียกต่าง ๆ กันเช่น วิทยานิพนธ์ ปริญญานิพนธ์ สารนิพนธ์ ศิลปนิพนธ์ ฯลฯ
คำกริยา[แก้ไข]
นิพนธ์ (คำอาการนาม การนิพนธ์)
- (ทั่วไป, ราชาศัพท์, ภาษาหนังสือ) ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ
การใช้[แก้ไข]
ราชาศัพท์ คำนามใช้ว่า นิพนธ์ (ใช้แก่คนทั่วไปก็ได้) พระนิพนธ์ พระราชนิพนธ์, คำกริยาใช้ว่า ทรงนิพนธ์ ทรงพระนิพนธ์ ทรงพระราชนิพนธ์
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/on
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ราชาศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- คำกริยาภาษาไทย